Theo de Groot met pensioen: afscheid van een pure vakman

Het zal even wennen zijn voor de vaste klanten van Vermeulen Autoschade uit Krimpen aan de Lek: een werkplaats zonder Theo de Groot. Afgelopen donderdag zwaaide de vakman af na vijftig jaar werkzaam te zijn geweest in het autoschadeherstelvak.

“Het was wel even een aparte gewaarwording toen ik die donderdag opstond”, blikt Theo de Groot (65) terug. “Normaal gesproken is het routine: je wordt wakker, neemt een ontbijtje en gaat naar je werk. Dit keer echter wist ik dat het de laatste keer zou zijn en dat gaf me toch een speciaal gevoel. Ik ben gewoon mijn werk gaan doen zoals altijd. Met liefde voor het vak, want dat heb ik altijd gehad. Je maakt van iets wat kapot of beschadigd is, iets moois. En mensen worden daar blij van. Zo simpel is het en zo mooi is het ook. Mij is het nooit gaan vervelen. Elke opdracht was een uitdaging en sommige zelfs meer dan dat. Ik heb in de loop van de voorbije vijftig jaar auto’s binnen gekregen waarvan ik dacht: hoe krijgen we die in vredesnaam weer in goede conditie. En eigenlijk lukte het altijd om tot een optimaal eindresultaat te komen.”

Fietsie

Van zijn vijftig werkzame jaren bracht Theo de Groot er 13,5 door bij Vermeulen Autoschade. Hij begon zijn loopbaan direct uit de schoolbanken bij Arie van der Flier. Ärie was toen net voor zichzelf begonnen en vroeg mij er bij. Van heb heb ik enorm veel geleerd. Hij behandelde me als een soort zoon. Ik zie hem nog steeds regelmatig. Van der Flier is inmiddels de tachtig ruimschoots gepasseerd.” Nadat Van der Flier zijn bedrijf verkocht had moest Theo de Groot na 26 jaar een nieuwe werkkring zien te vinden. Hij kwam terecht bij een autoschadeherstelbedrijf in Alblasserdam en werkte daar een kleine veertien jaar. Vervolgens stapte hij over naar Kees Vermeulen die een goede plaatwerker zocht. “Ik was blij om daar te komen werken”, zegt De Groot. “Ik woon zelf in Krimpen aan de Lek en kon zo lekker op het fietsie naar de zaak.

De voorbije jaren zijn omgevlogen, die hele halve eeuw trouwens. Tja, en nu is het echt voorbij. Ik ben nu met pensioen. Niemand hoeft bang te zijn dat ik me ga vervelen, hoor. Ik heb thuis nog twee klassiekers staan die op restauratie staan te wachten: een Lancia Fulvia en een Opel Kapitan. Die laatste heeft dertig jaar onder een kleedje gestaan. Tijd voor actie dus! En dan is er ook nog onze caravan in Ouddorp. Daar zullen mijn vrouw Pieternel en ik straks veel te vinden zijn. Heerlijk! En uiteraard zal ik nog regelmatig even om het hopelijk kijken bij Kees en mijn oud-collega’s.. Dit was een mooi en prettig bedrijf om voor te werken. In die zin was het echt niet nodig om te stoppen. Ik heb het hier goed gehad.”